inleveren van de camper

Jammer maar helaas, vandaag moeten we de afscheid nemen van beertje de camper. Deze ochtend loopt de wekker vroeg af want we moeten nog vanalles doen en regelen om beertje straks in goede staat terug af te leveren. We beginnen met de koffers in de laadruimte te heisen . Daarna doorlopen we de ganse camper op achtergebleven materialen. Dan is het de beurt aan het afkoppelen en propaan te gaan vullen. Gelukkig kan dat op de camping waar we nu zijn. terwijl we ons klaarzetten komt er al een helpende hand van de camping om ons bij te vullen. We hebben maar een halve tank verbruikt en dat is volgens een , net langslopende , nederlander  "heel zuinig" voor een maand op de baan. Propaan word gebruikt voor het warme water, de vriezer en de koelkast en het kookfornuis en de oven natuurlijk. Dan komt het lastigste van de dag. Legen van de tanks. Aangezien het ons tijdens de reis nooit gelukt is om de pijlmeter op 0 te krijgen is dat een grote uitdaging. We legen eerst op de normale manier en dan spoelen we hem tot 3 X toe met water. op het einde van de 3e spoelbeurt kwam er enkel helder water uit de buis. We wisten dus zeker dat hij leeg was. Dan zetten we onze reis voort naar de Agoura Hills. De korte route die we vonden bleek achteraf eigenlijk verboden te zijn voor campers. Dat zagen we pas bij het uitrijden van de 2e tunnel. We passeerden ook de politie maar die vond dat blijkbaar niet vreemd dat wij daar reden en liet ons gewoon verder rijden. Net voor de roadside drive gaan we tanken. Marnanne kruipt nog even op het dak om nog een en ander vuil uit de verluchtingsramen te verwijderen. En dan is het grote moment daar. We rijden de parking terug op, na een 25 tal dagen,van roadbear. We mogen de wagen aan de stopstreep parkeren en alles uitladen. Er komt ook iemand bij ons om de laatste inspectie te doen van het voertuig. Na 10 minuten word alles perfect verklaard en kunnen we de eindafrekening gaan maken. We hebben enkel wat teveel miles gereden en kosten ons nog 92 dollar. Geen erg want we hebben genoten van de hele vakantie met de bus. Het feit dat de zetel vol chocomelk zat en er een glas kapot was, is blijkbaar niet opgemerkt en hoeven we dus ook niet te betalen. We kregen onze borg terug en de eindafrekening waarmee de huur eindigd en alles is afgesloten. Ze hebben ook getekend dus hier eindige de trip. Als alles meezit zullen we ooit nog eens terugkeren om opnieuw een bus te huren. We hebben al volop zitten plannen in ons hoofd, concrete ideeën zijn er nog niet. Dat we weerkomen staat vast, maar niet meer op zo'n tempo. De volgende keer nemen we wat meer tijd en rustpauzes. Exact om 11u zitten we in de shuttle richting Alamo autohuur. We gaan nog voor de laatste halve dag eens toeren doorheen hollywood. Met wat file hier en vertraging daar lukt het ons. Aan alamo heb ik op 10 minuten een auto en dan gaan we eerst langs bij de arme sukkels langs de weg om ons overgebleven eten en drinken te schenken. We krijgen het niet op en mogen het niet meenemen. Ze zijn blij maar willen ook geld. Dit kunnen en hebben we niet gegeven hoor. Een uurtje verder staan we dan weer voor het grauman's chinees theatre op de walk of fame. Daar snuisteren we nog eens in de vele winkeltjes en spotten wat sterren op de walk. Na nog wat koopjes zijn we getuigen van een ambulance interventie. Een man op de grond en 2 ambulanciers bij hem. Wij ondertussen maar foto's nemen van de ziekenwagen (knappe bak zenne) Na 10 minuten komt er een tweede wagen bij. Marianne grapt dat de eerste van falck zijn en de 2e van stad. Die moeten het komen oplossen. Nog eens 20 minuten verder staan ze er nog steeds. Ondertussen haal ik onze huurwagen op van de enen parking naar de volgende. Je mag hier voor 2 dollar een Uur staan. En zo hebben we vele Km's gezien van de Walk of fame. Sterren hebben we niet gespot, die kwamen pas later deze avond. Het grauman's theatre was afgezet en stond vol met security. De rode loper lag klaar. Wij zijn daar niet op blijven wachten. Verder reden we nog eens door beverley Hills 90210. Rijke mensen hier, we vallen op in onze huurwagen. Te goedkoop. Deze keer hebben we een splinternieuwe Nissan. Foto volgt. Wanneer we door de dure straten rijden begint de duisternis te vallen. We keren terug naar het hotel waar we alles nog eens moeten reorganiseren. Blijkbaar hebben we toch 4 koffers nodig. Ondertussen typ ik deze blog verder. Morgenvroeg de wagen binnendoen, de gratis transfer naar de luchthaven nemen en dan tegen 13U50 lokale tijd vertrekken we naar Schiphol. Het einde is nu echt in zicht.

Tot binnenkort

MiMaKeke