San Francisco dag 3

De laatste dag alweer van ons bezoek aan San Francisco. Morgen moeten we weer verder richting Los Angeles, maar waar weten we nog steeds niet. Zorgen voor later, eerst gaan we naar downtown San Fran voor een bezoek aan de alom gekende painted ladies op Alamo square . We besluiten de GPS eens mooi te vragen waar dat is. Omdat we daar dus absoluut niet kunne parkeren proberen we eerst naar de twin peaks te rijden. Dat was dus geen god idee. Hoe dichter we komen hoe heuvelachtiger het word. Ik had het nog gezegd maar daar willen de dame's niets van weten. Eerts zien dan geloven dus. Op een 2 tal kilometer van de peaks zijn we er aan voor de moeite. Voertuigen boven de 5 ton mogen er niet in. En nog niet willen geloven dat we 5 ton wegen hé. Ongelofelijk . Uiteindelijk moeten we onze plannen staken en steken we de koppen bij elkaar om een nieuw plat te bedenken. We besluiten opnieuw de BART te nemen van Colma en eruit te gaan aan het Civic center. Van daaruit kunnen we te voet tot aan het park geraken. Het is alweer stappen geblazen maar we hebben de kapotte buggy bij die ik voor de laatste keer heb opgelapt. Bij het buitenkomen van het station vraagt marianne aan een local waar we heen moeten. En dan komt de aap uit de mouw he, ik heb een Iphone met de kaart op van USA, ik kan die gewoon gebruiken om te navigeren. Met beide adviezen op zak gaan we op pad. Een wandeling van 30 minuten langs het stadhuis en een concerthal brengen ons bij de de printend ladies. Helaas zijn ze door de loop der jaren al eens bijgewerkt waardoor ze niet meer die kleuren hebben van toen in FULL HOUSE. (in de intro zijn de printend ladies te zien, vandaar hun bekendheid). We bezoeken het parkje en de speeltuin en nemen een aantal foto's. Daarna besluiten we naar de twin peaks te wandelen. Het is maar 4 Km verder. Geloof mij goe, in san fran is 1 Km al een hel. Dat zijn dus allemaal bergen en heuvels, met een helling van bijna 45 Graden omhoog. Dat met een buggy met een dochter in van 12 Kg en een rugzak met Kodak, GSM camera ... niet te doen. Halverwege besluiten we dan het maar op te geven en naar de camper te gaan. Een wandeling recht naar beneden brengt ons terug naar het civic center. 3 boze reizigers zijn we . Boos op elkaar en onszelf omdat we zo een idioot gedacht hadden. Het leed werd een beetje verzacht door een plotse ambulance en brandweer interventie voor onze ogen van een dame die onwel werd op straat. Een paar mooie foto's van de wagens natuurlijk zijn de vangst van de dag. Daarna begeven we ons weer naar de camper en de camping. omdat die pizza van gisteren zo goed was , besluiten we er nog een te halen. We moeten echter eerst naar de camping want de pizzaman gaat pas om 5u open. Op de camping proffiteer ik ervan om even wat mooie foto's te gaan maken van de zee en de camping zelf. Deze ligt op een kliff langsheen de Pacific ocean. Met een ondergaande zon levert dat mooie beelden op. Dan is het de hoogste tijd voor pizza en een rustige avond. Nadat we de pizza binnen hebben gewerkt besluiten we nog even naar het warme bubbelbad te trekken. Daar maken we de plannen voor de komende dagen. Omdat we moe zijn gaan we morgen niet te vroeg opstaan en gaan we in een trek doorrijden naar Los Angeles daar gaan we dan een camping zoeken waar we morgen een ganse dag kunnen luieren. de dag erna is het al weer tijd om de camper binnen te brengen en naar ons hotel te gaan. Na een lekker warm (heet) bad gaan we slapen. Wie weet wat morgen brengt

Groeten (moe , moe moe)

MiMaKeKe en beertje de bus