Bryce canyon

Met het vooruitzicht van een evenaring van de grand canyon vertrokken we deze morgen rond 10 u richting het informatiebureau van de Bryce Canyon. Je kan het park bezoeken met shuttlebussen die je naar de bekendste punten brengt. Helaas is dat maar naar 1/3 e van het park. De rest moet je op eigen houtje verkennen of een tour boeken die 2 X daags rijd. De shuttle is wel gratis als je een parkpas hebt. We besluiten vandaag dan maar het begin van het park te verkennen met de shuttlebus. Op diverse plaatsen waarschuwen ze voor kleine parkings en lange wachttijden als je iets wil zien en wil parkeren met een RV. Elke 10 minuten rijd er een bus naar de verschillende punten. Het is een hop on hop off systeem waarbij je zelf bepaald waar je op of afstapt en hoe lang je ergens spendeert. Handig dus . Na 5 minuten wachten aan onze camping (jaja er is een speciale stopplaats aan ruby's inn RV park) springen we de bus op en laten onze annual pass zien. Er is weinig volk aan boord dus we kunnen makkelijk zitten. De bestuurder van de bus informeert ons over de stopplaatsen en de uren van de bus. Na 10 minuten zijn we aan het verste punt van de busroute gekomen en kan het bezoek beginnen. Ze laten je wel in spanning want tijdens de reis zie je nog niets van de bryce canyon. Het is pas bij het oprijden van de parking dat je een glimp van het park te zien krijgt. En ja hoor, de Bryce canyon is minstens even imposant als de grand canyon. Veel kleiner natuurlijk maar mooi van wilde rotsformaties. De amerikanen hebben inderdaad veel respect voor hun natuurparken want overal zijn de nodige maatregelen getroffen om niet van het wandelpad af te raken. Op sommige plaatsen zijn er weer van die dwaze toeristen die denken dat ze meer mogen dan een ander, maar je staat snel op de boek hoor. met loeiende sirene's houden ze ze daar tegen. Hou je snelheid niet en je hebt een 100 % boete. Hoe ze het doen weet ik niet maar ze zien alles, gelukkig maar. Wij hebben daar geen last van want we zijn voorbeeldige toeristen die doen wat je moet. Het is er op sommige stukken zelfs gevaarlijk want er zijn niet overal afrasteringen geplaatst. Eindeloos kan je verzinken in de schoonheid van de canyon. Je kan er ook 100 den SD kaartjes met foto's maken zonder je te vervelen. Kortom een fantastische ervaring. Dat blijkt aan de vele foto's en beelden die we hebben gemaakt. Na een 5 tal Uur vertrekken we terug naar onze camping om iets te eten. daarna wil de dochter nog eens zwemmen in het warme water. Maar zoals jullie deze ochtend via FaceTime hebben vernomen, het is hier in de ochtend en nacht berekoud, we hebben zelfs voor het eerst de verwarming van beertje (de camper) moeten aanspreken. Gelukkig duurt dat niet lang, eens de zon van de partij ,warmt het even snel weer op. we zitten op 2500 m hoogte en dan zijn dat normale temperaturen. We kwamen ook een koppel van eeklo tegen (echte boeren zeg) hij was leeraar engels geweest en zij verpleegkundige in de psychiatrie. Zij vonden veel dingen hier maar niets en hingen als vliegen aan een stront rond een (oude) amerikaan die een veel te hoge dunk had van zichzelf . We lieten ze maar gauw gaan (we moetsen het wel ondergaan omdat we dezelfde bus moesten nemen) zei verstond de amerikaan niet en vroeg ons om te vertalen, uitgerekend zij die met een leeraar engels op zwier was, hahaha wat lachen. we hebben ze maar laten sukkelen. Op het laatste punt zijn we ook even gaan shoppen. We hebben al een paar leuke cadeaus gevonden voor jullie. Na het zwemmen wou marianne nog eens naar de giftshop en het cowboydorp gelegen naast de camping. Daar hebben we nog een uurtje of twee verslonden en keerden dan moe maar tevreden terug naar de camper. Nog even het avondeten binnenwerken,opkuisen , foto en beeld rangschikken en backuppen voor het geval dat... en dan de dochter in bedje met de pad en rusten maar. Morgen gaan we zelf verder op verkenning in het park naar de zone waar geen bussen en weinig torussen komen. Daarna is het alweer tijd om verder te gaan naar Zion National park.Het is het laatste park in de staat Utah. Daarna gaan we naar LAS VEGAS en gaan we weer een uurtje terug in de tijd. Dan zijn we weer 9u verder dan in België. Als het lukt post ik straks nog wat foto's, je weet het internet is hier niet zo fantastisch, maar je hebt ze te goed.

Groetjes

MiMaKeke en Beertje de bus (camper)