Van Bryce naar Zion

Bryce canyon heeft deze ochtend nog een paar geheimen voor ons die we willen ontsluieren. Jovimpa point en rainbow point staan nog op ons verlanglijstje , evenals natural bridge. Het bevind zich op 18 mile van onze camping en is meteen ook het einde van de baan van Bryce canyon NP. Na een 20 tal minuutjes arriveren we aan de Natural bridge. Een mooie rotsformatie die eruit ziet als een brug. Mooie wilde natuur. Na een uitgebreid foto en filmmoment begeven we ons naar het einde van de road, Jovimpa point en rainbow point. Dit zijn twee vergezichten op de bryce canyon . Stuk voor stuk adembenemende zichten. Ook hier nemen we nog eens uitgebreid de tijd om alles op de gevoelige plaat (sd kaart) vast te leggen. Dan is het de hoogste tijd om naar zion te vertrekken. Een ritje van 2 uur doorheen de mountains van Utah. Typische amerkaanse dorpjes passeren de revue. Onderweg even stoppen voor al dat moois te bekijken. Op 40 minuten van onze bestemming draaien we terug de hoogte in . We rijden richting het Zion NP. Via een senic road begeven we ons naar de ingang van het park. We zien er een kudde buffels met een eenzame stier erbij. Even later komen we aan het NP sign van ZION National Park. Aan elke ingang van een NP vind je zo een sign. 100 meter verder staat het controlehuisje van de parkrangers waar we alweer winst halen uit onze Annual pass. Gewoon je pas laten zien met je reispas als bewijs dat jij de eigenaar bent (jaja hij staat op naam) en je krijgt een map en info van het park. Uitzonderlijk moeten we vandaag ook 15 dollar bijbetalen voor een doorgang in een tunnel. Iedere camper die naar Zion rijd moet dit kopen. De tunnel is te klein om 2 campers elkaar te laten passeren. Ze moeten je dus om beurten doorlaten. Wij hebben weeral een grote bus dus ik moet in het midden van de baan rijden. Het tegenovergestelde verkeer word tegengehouden (vandaar die extra 15 dollar als specialeke) Ik mag ook maar 25 MPH rijden en mijn headlights moeten verplicht aan. Ne een ritje van 5 minuten zijn we er al doorheen. We zien aan de andre kant een parkwachter die inderdaad iedereen tegenhoud. En we hebben een file veroorzaakt hahaha. nee hoor er zijn veel campers die erdoor moeten. alleen wij zijn een beetje lang en hoog (ik ben 10 Ft breed en 14 Ft hoog) en dat is ver de limiet. Leuk hoor zo een hele baan voor jou alleen. Bij het buitenzijden krijgen we ook direct een indrukwekkende indruk van het Zion NP. Wat is het hier mooi. We weten niet waar eerst kijken, en zeggen dat de weg hier naartoe al even indrukwekkend was. Oostenrijk is mooi, maar tegen dit kan het toch voor mij niet op hoor. We beginnen aan de afdaling via een aantal haarspeldbochten die ons vlekkeloos in het dal brengen. Halfweg nog even een stop om een paar mooie foto's te maken. Katherine heeft een goede poseerdag en laat een zeer mooie foto van zichzelf maken. Straks zal ik hem posten. We besluiten direct door te rijden naar onze camping die we terugvinden op de main road. We zitten hier temidden van het park , omgeven door mooie bergen. Na het inchecken snel op ons plekje, levelen en aansluiten en de airco aan. Het is hier 32 graden. Puffen en blazen word het. We blijven dan ook de eerste uren in de camper omdat de zon te erg brand. Later op de avond verkennen we het dorpje dat in Zion NP ligt, genaamd Springdale. Een schooltje, wat huizen, een postoffice en bank een tankstation en veel souvenierwinkeltjes. Ook een grocerystore waar we chocomelk en melk kopen voor de komende dagen. Na onze terugkomst is het al goed afgekoeld. Snel de douche in en alles klaarmaken om het bedje in te duiken. Morgen weer een drukke dag. Gelukkig zijn er gratis shuttlebussen en kunnen we de bus ook laten staan. Hopelijk is het morgen even indrukwekkend dan vandaag. We hebben alvast beter internet dan de voorbije dagen. Dat zie je aan de foto's die ik heb kunnen posten. Als we morgen op tijd terug zijn zullen we nog eens facetimen. Verder gaat alles hier nog steeds heel goed met ons. Katherine heeft soms wel eens last met luisteren maar een goede straf leert haar dat braaf zijn beter is dan stout zijn. Vandaag mag ze dus niet meer slapen met haar tutje die ze al kwijt is (wij hebben ze afgenomen) van 5u deze middag. Ze krijgt ze pas terug als ze laat zien dat ze kan luisteren. Al is ze nu niet altijd even stout hoor. Ze houd zich wonderwel goed hier in deze afmattende reis. Een 4 jarige moet al eens lastig doen he. Iedereen die we tegenkomen op fotomomenten vind haar "adorable" en "cute" ze steelt hier nog steeds de show en de harten (een echte hollywoodster he) We gaan nu nog even de foto's van de dag bekijken en er een paar selecteren voor de blog en dan gaan we slapen.

Groeten vanuit het hete (28 graden om 20u) Springdale, Zion NP , Utah

MiMaKeke en beertje de bus (camper)