CAMPEREN maar ...

Vandaag is het de grote dag voor de grote auto, ofwel de bus zoals katherine hem noemt. Eerst gaan we vandaag proberen een wallmart te vinden en dan al wat inkopen inslagen voor de reis van morgen. Om 7 u lopen weer al te spoken dus snel naar de auto en op pad. Voor de verandering weer eens in de file staan natuurlijk. En waar die wallmart is of ooit is geweest zal een raadsel zijn en blijven. We reden naar het juiste adres maar vonden hem niet. Ook de mensen daar in de buurt kenden hem niet. Jammer maar helaas dan en terug naar het hotel van een kale reis. Vervolgens tankten we de auto terug vol, Makkelijk aan het hotel waar een goedkope pomp is. Daarna rijden we de auto naar het inlever punt van Alamo. Daar zegt een vriendelijke medewerkster dat ze ons wel tot aan het hotel willen voeren. Even wachten bij de bankjes zegt ze. Na 10 minuten komt ze terug zeggen dat ze de chauffeur aan het zoeken zijn, even geduld. En waar die chauffeur ook zit/zat weten we nooit want 10 minuten later zijn we zelf te voet vertrokken naar het hotel. Na een wandeling van +- 10 minuten  zijn we dan weer aan het hotel waar het reppen is om alles uit de kamer te krijgen, het is immers 11u45 en om 12 u moeten we eruit. Deze morgen om 8 u  belde ik naar roadbear voor het ophalen van de camper. Ze komen ons oppikken tussen 12u30 en 13u30, Na uitchecken in het hotel zetten we ons in de lobby om te wachten op de bus van roadbear om naar de agoura hills te rijden. om 13u komt het busje inderdaad voorgereden. Een vriendelijke dame helpt ons inladen en rijd met ons naar Alamo autohuur voor het ophalen van een ouder duits/oostenrijks koppel. Nu zijn we echt op weg naar onze camper ,spannend. Na een ritje van 40 minuten rijden we de parking van Roadbear op. Daar staan veel grote en mooie bussen (RV's) en een daarvan is straks de onze voor een maand.  Marianne mag de formaliteiten voldoen en ik mag mee met de rondleiding in de bus. Met 3 mannen zijn we om te aanhoren hoe alles werkt. Dan halen ze de sleutels en kijken ze welke bus voor wie is. En rarara die van ons moet ze nog halen. De bus waar we een rondleiding in kregen was een nieuwe 2015 editie met TV en alle conform. Ik dacht van ja straks komt die van ons, zo'n ouder type van 2013 ofzo. Plots komt de dame van roadbear, die de wagens uitlegt en controleert, naar mij en zegt : wacht even ik ga de andere twee op weg zetten en dan kom ik terug bij u om jouw wagen nog wat uit te leggen want hij is "slightley different than the other ones" Ik al stress. en dan rijd ze onze bus naar voor. Hahaha een upgrade car. We krijgen een grotere en luxueuzere camper. Splinternieuw 8,5 m lang met salon ipv zeteltjes. Ook een zwaardere motor. en een Slideout. voor wie niet weet wat dat is: gewoon een knopje die ervoor zorgt dat de camper nog groter word. Wat een zee aan ruimte. Na een volledige en correcte inspectie mogen we de sleutels en laden we in. En dan bussen maar he. Rijd lekker soepel maar we wat wennen hoor. Eerste stop is 5 minuten verder een grocerey store "VONS" het inkoop paradijs voor wie honger heeft. ze hebben hier echt alles wat lekker is. en zoals het amerika beaamt (BIG BIGGER BIGEST) zoveel koelers heb ik nog nooit gezien bij elkaar. de colruyt X 3 en da's een gewone winkel he nog geen superstore. Daar verliezen we dan ook veel tijd. Het is ruim 4u30 als we kunnen aanzetten naar Joshua tree (3u20 rijden). gelukkig helpen amerikanen iedereen. met drie winkelbediendes (zelfs een van een andere kassa) komen onze aankopen inladen in zakjes en dan in onze winkelwagen. Ze bieden zelfs spontaan een sales kaart aan om zoveel mogelijk korting te krijgen. En dat doet daar wel uit, we bespaarden ons 31 dollar op alle aankopen. Op weg naar Joshua Tree belanden we naadloos van de middagspits in de avondspits. Hierdoor verliezen we nog eens 30 minuten. Het is ruim 22u wanneer we de parking oprijden van 29palm resort RV park. The office was closed maar onze papieren liggen klaar in de nachtbank. daar stond onze standplaats op aangeduid en de nog te voldoene rekening. Deze gaan we morgen betalen. We sluiten alles aan: water, elektriciteit en WC dump. Daarna jump het bed in. Katherine was reeds een uur voor aankomst al in slaap gevallen in haar zetel dus hadden we ze in het grote bed achteraan gelegd (en beveiligd natuurlijk). Ondertussen is het hier 8u 20 van de nieuwe dag .We gaan ons klaarmaken voor de volgende stap in de reis. Straks zal ik nog wat foto's sturen.

Grts Mi ma en Keke.

PS . Marianne vraagt of er een naamlijst is van wie er in katherine haar klasje zit. ze is benieuwt of er bekenden van vorig jaar in haar klasje zitten.