Las vegas dag 2

Omdat we al een aantal dagen/weken van de ene naar de andere camping gaan en nog niet echt tijd vonden om het wat rustiger aan te doen , hebben we beslist deze dag rustig te starten. Rustig wakker worden en lekker nietsen. Allez we moeten wel de was gaan doen. Terwijl we ons klaarmaken om de berg was te gaan wassen, maken we ons ook klaar om te gaan zwemmen. Het zwembad en de wasserij liggen naast elkaar, das super handig. Eerst goed smeren tegen de zon natuurlijk. Temperaturen liggen hier tegen de ochtend al tegen de 30 graden. Alle vuile was in 2 zakken gaan mee in de grote trolley. Super handig om alles mee te nemen en niet te hoeven dragen. Eerst moeten we wel nog wat dollars gaan wisselen in muntjes. Hier werken de machines met muntjes van 50 cent die je naast elkaar moet steken en dan in de machine duwen. We hadden ook reeds waspoeder gekocht en wasverzachter. We laden de gekleurde was en de witte was in 2 machines en starten ze op. Dan snel ernaast om een lekkere frisse duik te nemen in het zwembad. Katherine was weeral in de wolken en begon tijdens haar marathon tussen de 2 zwembaden spontaan een liedje te zingen (eigen makelij) We hebben getracht deze op te nemen maar ik weet niet of je het goed zal horen. Gelukkig lag het zwembad in de schaduw zodat zwemmen niet direct gevaarlijk is voor de zon. Als je het iets koudere bad beu bent kan je op de meeste campings in een hot tub. een kleiner zwembad met zitting in en lekker warm. Ik schat zo’n 36 graden. Je kan er niet te lang in vertoeven of je word mottig. Wel leuk als je wat kou krijgt van det gewone zwembad. Als je daarna uit het water komt hoef je slechts 10 minuten te gaan zitten op een stoel of ligzetel om je badkostuum droog te krijgen, zelfs zonder in de zon te gaan zitten. Na een 30 minuten ga ik eens kijken naar de was , die inmiddels klaar is, en steek ze in de droogtrommel. Na de nodige munten erin gestoken te hebben kunnen we weer verder. Tijdens het relaxen en zwemmen overleggen we wat we die dag nog gaan doen. Aangezien we gisteren niet alles op de strip hadden kunnen zien gaan we vanmiddag terug. Eerste keren we weer naar het wassalon en wachten tot de droogkast klaar is. Na een Vijftal minuten is hij klaar en droog. Alles mooi in de koffer en terug naar de bus. Die is ondertussen al lekker koel geworden. We kunnen de airco nu aan laten staan op de camping en dat is lekker handig. Eerst maken we ons eten en gaan daarna even rechtover naar de wallmart voor inkopen te doen voor de volgende dagen. We nemen deze keer de buggy mee ,die ik wat heb opgelapt, omdat katherine zich snel laat dragen en gaat hangen. Ook kunnen we dan alle aankopen aan de buggy hangen om mee te nemen. het is immers te zot om de camper aan en af te sluiten om de baan over te steken. Iets na de middag zijn we terug met alle aankopen in de bus. We maken ons rustig klaar en steken alle aankopen waar het moet. Tegen 16u20 begeven we ons naar de bus die ons terug afzet aan de strip. Ook hier hebben we geleerd wat te doen en hebben alle voorzorgen genomen om iets soepelder te reizen. In de wallmart kocht ik strips om de buggy samen te houden, zo kon katherine daar inzitten als het wat sneller moet gaan. Ook kopen we direct na aankomst 2 dagtickets voor de monorail. Deze rijd elke 6 minuten en brengt je over heel de strip. Na 14 minuten zijn we al in het eindstation MGM grand hotel. Aangezien we daar geraakt waren tegen de duisternis , beginnen we daar onze tour verder. Eerst gaan we naar de megashop van M&M’s. Die ligt juist naast de MGM grand. Daar beleven we de tijd van ons leven. Allerhande merchandising mbt USA, LAS VEGAS en M&M’s. we kopen ons zot (hahaha). Daarna plannen we een bezoekje aan het Luxor hotel. Daar gaat immers de „TITANIC the artifact exibition’ door. Dezelfde (althans denken we toch) als die dat nu tot september in brussel doorgaat. Het luxor vinden is geen probleem, de weg er binnenin is iets anders. Na wat zoekwerk en vragen komen we eindelijk op de juiste verdieping. een impressionante metershoge reclamebord met TITANIC op reist op voor ons als we de lift uitkomen. De kostprijs viel wat tegen , maar katherine mag gratis mee binnen. Al hebben we een trucje gebruikt. Tot 3 jaar was toegang gratis , vanaf 4 jaar 25 dollar. de dame aan het loket vroeg er niet eens naar en marianne (die niet wou liegen) vertelde hoe oud ons dochter was en dat ze dat pas was vanaf 6 september. De dame lachte eens en vertelde met een kwinkslag dat ze geloofde dat ze maar 3 was. Bij de ingang kregen we 2 toegangsticketten met namen op van echte passagiers van de Titanic. Beiden zijn we first class reizigers. Op het einde zouden we te weten komen of we de ramp hadden overleefd of niet (jammer genoeg kwamen we dat niet te weten). Voor je binnen kon mocht je eerst op de foto. Ze namen er twee, een tegen een gewone greescreen en een aan de railing van de neus van de titanic. Daarna konden we binnen. Via allerlei gangen kwamen we meer te weten over het ontwerp, de bouw en de moeite dit het heeft gekost om dat schip te bouwen. Daarna kwamen we aan een inscheepskaai waar we de titanic mochten instappen. Met echte geluiden en sfeer van die dag komen we het schip binnen . We komen direct in de 2e klasse aan . Een gang met deuren net zoals het echte schip. Op het einde stond een deur open en toonde hoe een 3e klasse kajuit eruit zag. De gang ernaast gaf een weergave van een 1ste klasse kamer (wat een verschil) Ook was er reeds warm en koud stromend water aan boord voor de 1ste klasse. Er stond ook een prijsvergelijk met de prijs van toen en nu tussen de 1ste en 3e klasse. Een ticket 3e klasse koste toen 45 dollar (nu 900 dollar) een kaartje 1ste klasse koste (4500 dollar toen) nu zou dit 340.000 dollar. Ongelofelijk duur dus. Daarna kwam het verhaal van det vertrek dewelke groots en fantastisch was. Dan komt het verhaal van de waarschuwingen. Verschillende schepen hadden via het Marconi (vroege GSM of telefoon verbinding) gemeld. via korte en lange biesjes gekoppeld aan het marconi’s alfabet kon je beichten zenden met coördinaten en info. Rijkere passagiers gebruikten het om met wal te communiceren. Vandaar dat sommige ijswaarschuwingen in de wind werden geslagen omdat de marconisten (bedieners) het te druk hadden met prive berichten. Een echte ijsberg stond in de galerij te blinken. Katherine heeft hem uitvoerig betast. Daarna loop je net echt over het promenade dek. Knap nagebouwd seg. Het was er ook koud zoals toen. Ook liepen we in een zaal zoals de echte grand staircase. Prachtig nagebouwd echt indrukwekkend. We mochten er ook een foto laten nemen op de trap zelf. Hahaha leuuuuuuk. Dan het zinken zelf, een levensechte makette van de titanic op de bodem lag daar in de zaal te blinken, ook videobeelden van de vondst van de titanic werden vertoond. De zaal die daarop volgde laat een diepe indruk na bij mij. Een echt deel van de titanic, jaja een echt stuk van het wrak. 8m op 4. opgevist in 1995 bij een expeditie van rob Ballard, de vinder van het wrak. Daar word je stil van. Machtig ijzerwerk van de echte titanic, niet met woorden te bevatten. Als ik echt mijn blik kan afwenden gaan we verder naar de infozaal over de overlevenden en de achtergebleven mensen. Alle namen van wie wel en niet is gered staat er uitgebeeld. Per klasse en per personeel. Dan komen we aan in een souvenierwinkel van titanic. Daar krijgen we onze mooie foto’s te zien die we onmiddellijk kopen. Katherine staat er ook leuk op. Ik zal ze zo snel mogelijk eens posten. Na een leuk bezoek willen we nog naar de bellagiofontein en de mirage vulkaan. Helaas zit onze tijd erop en word het nog haasten om onze laatste bus terug naar de camping te halen. Al bij al weer een leuke dag die te snel is omgegaan. Morgen maken we ons klaar voor de volgende stap in de reis nl Death valley. Eens gaan kijken of het echt zo warm en mooi is als men beweerd.

Groetjes

MiMaKeke en Beertje de bus