San Francisco dag 1

Opnieuw klaar voor een volgende dag. Al begint de vermoeidheid parten te spelen. onze batterijen zijn zo goed als plat. Van al dat stappen en kijken word je dus moe. we hebben de wekker alweer tegen 9u opgezet. Daarna dezelfde routine van de dag. Eten, wakker worden en plannen maken voor de dag. Camper afkoppelen en alles klaarmaken om te vertrekken. Het korte stukje naar het BART metrostation rijden we zelf met de camper. Er is een grote parking waar je makkelijk de camper kan stallen. Is ook nog eens beveiligd, en hij staat er niet alleen. er staan wel 5 of 6 campers. Gisteren namen we 3 plekken in dat ons 2 dollar per plek koste. Vandaag parkeren we hem gewoon in een plekje met zijn achterste mooi over de kant waardoor een parking vandaag maar 2 dollar kost. Menig ander campergebruiker deed het ons voor en na. Elke parking heeft een nummertje, die moet je onthouden als je richting metro stapt. Daar staat een terminal waar je je nummer intoets en betaald. Je krijgt een bewijsje dat je gewoon moet meenemen. Het systeem weet dan dat er voor die plek is betaald. Dan gaan we weer richting metro (2 minuten stappen en je ben er) Daar kopen we weer 2 tickets voor de BART metro. Via het gekende systeem kan je doorstappen en na 3 minuten rijden we tegen hoge snelheid naar powell street. We passeren een aantal stops, daly city , 16 street 24 street, civic center , balboa, enz. Na 8 minuten ben je al in  de stad. Eens daar gaan we richting kabeltram. Vandaag staat er veel volk, het is immers nog voormiddag dus veel toeristen. We besluiten een stukje te gaan lopen, we hebben de kapotte buggy bij die wat is opgelapt dus lukt dat aardig. We beginnen na 2 blokken ook aan de bekende klim over de heuvel. Amaai mijn botten, hier moet je niet naar de fitness gaan, gewoon wandelen. De 1,5 KM naar de fishermans warf is voldoende. Heuvel op en dan af en je ben er. Eens terug aan de fisherman's warf gaan we vandaag eens kijken naar de PIER 39 waar de zeeleeuwen liggen te luieren. Wat een tamme beesten zeg. Die liggen daar gewoon een ganse dag te luieren en zich te laten fotograferen door menig toeristen. Is een zeer leuke belevenis. We kregen via die plaats ook al een eerste blik op de golden gate brug. Ze ligt er stralend bij , geen zuchtje mist. We keren rustig terug richting trammetje en passeren nog wat winkeltjes. We gaan ook een winkel binnen waar ze vanalles hebben voor kodakken. Daar laten we ons verleiden, na een uitgebreide demonstratie, tot het kopen van een betere lens voor onze kodak, met een uv filter voor de beter foto's. En ja hoor ze doet echt wat ze zeggen. Alles zelf mogen proberen. De kodak word er wel een beetje zwaarder door en oogt nu zoals een echte paparazzi kodak. Dan gaan we even binnen bij Mc Donnalds. We hebben honger en veel alternatief is er  niet. Veel vis in het aanbod maar niet voor mij dus. Eens aangesterkt gaan we proberen met de bus naar de golden gate te geraken. Daarvoor moeten we wel eerst terug naar de powell street. Dus terug op het kabeltrammetje. Het is er nog steeds drummen dus dat is geen optie. We gaan terug te voet richting de Lombart street. Deze kennen jullie ook wel, de meest bochtige straat van de wereld. Alleen het is steil naar boven dus terug kreunen en krochen om boven te geraken. Katherine laat zich gewillig duwen hahaha. Na een minuutje of 10 zijn we er . We nemen gauw wat foto's want er zijn veel gegadigden. ook veel toeristen die met de auto de afdaling wagen. Ik en katherine gaan via de trappen tot helemaal boven voor een mooi uitzicht. Ook daar te veel toeristen om lang te blijven. Onderweg spreken er mij 3 chinezen aan of ze met de dochter op foto wilden. Rare vraag waar ik niet op in ga. Ze is hier alweer de ster zeg. K had moeten zeggen dat ze dik moesten betalen dan hahaha. Was maar een rare vraag dus nee, ze is exclusief van ons. eens terug beneden gaan we aan de volgende halte staan va de tram. en geluk we kunnen mee. Dat is dus de truck. bij het vertrek laten ze de wagens niet vol, aan de volgende halte's kan je haast altijd nog mee, weinigen gaan daar staan wachten. We hebben dus vel mensen die aan fisherman's warf stonden voorgestoken (legaal natuurlijk) het is maar 10 minuten stappen en je hebt bijna zeker plek op de volgende tram. Terug een geestig ritje, marianne hangt aan de kar en ik moest zitten met de dochter. voor ouderen en kinderen hebben de local's veel respect. Er zijn mensen verplicht moeten schuiven om ons erop te laten. Terug aan de powellstreet nemen we dan de bus naar golden gate. Dat is opnieuw een avontuur. Ze komen aan de halte om de 2 minuten met 2 bussen die allen naar dezelfde richting rijden. En deze word gerund door chinezen (zotte chinezen) het lijken wel kamikaze piloten. Je bent er net op of ze trekken op als een gek. Menig mens valt daar op de bus. Na wat rijden komen we aan de overstap naar de gate bridge. Daar komen 3 a 4 bussen die in die richting rijden, alleen moet je steeds vragen of ze stoppen aan de brug. We moeten 3 bussen wachten, we begrijpen het allen niet maar ja je moet het ondergaan. Gelukkig rijd bus 4 wel naar de brug. Opnieuw een rit van een 15 minuten en we zijn aan de befaamde brug. Snel de bus uit en op verkenning. Ze is echt zo magisch als dat je je voorstelt. Ze staat er ook zonder mist en daar moet je geluk in hebben, het weer kan hier zo maar omslaan. Na de nodige foto's en klimmen en dalingen die je ervoor moet maken, beslissen we dat het tijd is voor terug te keren naar de camper. Het word avond en killer. We hebben wel alles bij maar in de donker door die stations is niet aan te raden. De bus die ons naar de gate bridge brengt rijd van daar ook door naar een BART station. Ideaal dus om niet terug te hoeven naar ons startpunt. We hebben geluk want de bus stop net als wij aankomen. Maar opnieuw klopt er iets niet in zijn route blijkbaar want hij neemt bijna niemand mee. Even later stopt dan toch de juiste bus blijkbaar. Deze rijd wel naar Daly city BART. We zitten er net op als we aan de volgende halte een staaltje ruzie zien tussen een local en de busschauffeur. Net als de bus terug vertrekt lopen er nog 2 mannen voor de bus over . Ze eisen dat ze nog mee willen, maar de buschauffeur zegt dat ze te laat zijn en wil vertrekken. Een van de mannen springt naar de deur en probeert ze te openen. Hij hangt zich letterlijk aan de bus. We moeten stoppen en er begint een ruzie van wel 10 minuten tussen de local en de chauffeur. Deze dreigt met de politie maar de andere man laat zich niet doen en blijft aan de deur hangen. Hij roept steeds naar de bestuurder dat jij inwoner is en recht heeft om mee te rijden. Hij had ook wel gelijk. Hij kwam net van een andere bus en moest deze hebben om aansluiting te hebben. We stonden nog aan de halte. Geen avance , de bestuurder roept en tiert terug dat ze te laat zijn en dat hij zijn bus moet lossen. Na 10 minuten geeft de bestuurder eindelijk toe en laat de 2 mannen, langs de achterzijde wel, in de bus. Dan is de frustratie compleet bij de bestuurder. Als een gek rijd hij van halte naar halte. hij blijft maar mensen op de bus terwijl deze echt wel vol is. Gelukkig zitten wij anders was het niet te doen geweest met de dochter. Na een helse rit van 20 minuten zijn we eindelijk aan het BART station. Snel de metro op en naar de bus. Op de camping rijden we snel naar onze stelplaats en sluiten aan. Maken ons klaar voor de nacht en gaan slapen. We zijn uitgeput.Morgen nog een dag.

Groeten

MiMaKeke en beertje de bus